Tour de Florida (3) - The Driving Tourist - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Bouke Vogelaar - WaarBenJij.nu Tour de Florida (3) - The Driving Tourist - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Bouke Vogelaar - WaarBenJij.nu

Tour de Florida (3) - The Driving Tourist

Door: Bouke

Blijf op de hoogte en volg Bouke

22 Januari 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Ai ai ai, wat ging de tijd toch snel. Nog zoveel te zien en nog maar zo weinig tijd. Vanaf nu werd het meer een reis waarin bepaald werd wat we allemaal niet gingen zien dan bepalen wat we wel gingen zien. Wat al gepland stond was de oudjaarsdag en nieuwjaarsavond in Disney World Epcot maar de andere dagen waren eigenlijk nodig om van het zuiden in Key West naar het centraal gelegen Orlando te komen. Onze bedoeling was dan ook om toch zoveel mogelijk dingen onderweg te kunnen zien. Dit zorgde er echter voor dat er veel vanuit de auto bekeken ging worden.

Zo gauw je van de brug van de eilanden af rijdt beland je in het buitengebied van de uitgestrekte metropool Miami. Eerst zijn er natuurlijk nog andere steden maar dit hele gebied is zo aan mekaar vast gebouwd dat je het eigenlijk wel 1 stad kunt noemen. De welbekende enorme winkelcentra's met de bekende eetketens waren weer flink vertegenwoordigd langs de weg en we kregen ook een blik vanaf de hoge snelwegen op uitgestrekte buitenwijken. Hoe dichter we in de buurt van Miami Centrum kwamen hoe duidelijker het werd dat dit toch echt wel een grote stad is. Glanzende hoogbouw, grote overdekte winkelcentra's, rijke mansions aan de waterkust en enorme bruggen en snelwegen die alles met elkaar verbinden. Ons doel was natuurlijk om naar het bekende South Beach in Miami te gaan met zijn art-deco hotels en To see and to be seen strandleven. Nou gezien worden zouden we zeker wel met onze enorme camper die natuurlijk nergens te parkeren viel! Op het moment dat we in de file kwamen te staan op de brug richting South Beach werd het al wel duidelijk dat het onbegonnen werk werd om ergens te kunnen parkeren met ons gevaarte. In plaats hiervan werd het dan maar een cruise tochtje in de drukte van 5 km/uur. Erg bijzonder om dit herkenbare stukje amerika uit tal van films en foto's toch van dichtbij mee te maken.

Helaas duurde dit file-rijden allemaal erg lang dus moesten we ons haasten om op de volgende plek van bestemming te komen.
Het was dan eindelijk zo ver! De kunstenares onder ons kon eindelijk het museum bezichtigen. Helaas bleek dit museum uit maar 1 zaal te bestaan met hedendaagse kunst die op veel vlakken aardig wat diepte scheen te missen. Toch heb ik zelf heel geïnteresseerd gekeken naar een film over extremen (gelovigen, nationalisten, studenten etcetera) die via kunst met elkaar in discussie gingen. Dit liep echter uit in een brand waarbij het gebouw en de mensen bijna ten onder gingen. Een toonbeeld voor mij dat er in een samenleving van extremen geen ruimte is voor respect en tolerantie. Alleen door te luisteren en overleggen kan er ruimte worden gevonden voor liefde en begrip.

Om zoveel mogelijk afstand af te leggen richting Orlando werd er gelijk doorgereden naar het Noorden om op een grote campsite te komen te staan die naast een safaripark lag. Volgens de advertentie zou je gewekt worden door de brullende leeuwen en de toeterende olifanten. Helaas leek bleef het bij fluitende vogels en af en toe een aapachtige schreeuw van ver weg. Maar jah voor een overnachting was het prima en voor Safari kom je natuurlijk niet naar Florida.

De reis vanaf deze plek naar het noorden en onze laatste campsite gaf weer een compleet ander deel van Florida weer. Onze route liep langs Lake Okeechobee waar we echte amerikaanse dorpjes tegenkwamen zoals je ze ziet in sommige films en series zoals Jericho. lokaal, niet echt rijk, geen enorme winkelcentra's en een enorme watertoren in het midden van het dorp. Na deze dorpen kwamen er eindeloze velden met naar wij inschatten rietsuiker en sinasappelbomen. Hier heersten de truckers die scheuren over zanderige kaarsrechte wegen om hun gewassen bij het industriecomplex te krijgen terwijl de rietvelden in brand stonden voor waarschijnlijk goedkopere transportkosten. Naast de chemische industrie in de buurt van Tampa was dit eigenlijk de enige productie-industrie die we in heel Florida gezien hebben.

Omdat we van deze eindeloze rechte wegen toch wel honger kregen werd het tijd voor een stop voor eten. Anneke was al geruime tijd aan het zoeken naar een Starbucks maar dit was in deze contreien natuurlijk nergens te vinden. Wat we wel vonden was De Desert Inn op JackAss Crossing, deze inn bestaat al sinds 1880 en was destijds een trading post op het kruispunt van twee wegen. Deze Inn ademde dan ook volop Amerikaanse sfeer uit met 300 kilo wegende klanten die hun frietjes uit de plastic mantjes schepten met hun kolenschoppen tot de oude jukebox in de hoek en de smerige stoelen en aftandse attributen overal. Geheel volgens de traditie van het land besloten Johan ik maar om een Hamburger te bestellen en deze smaakte eigenlijk nog verrassend goed. In het volgende stuk komt er nog een gigantisch mooi natuurpark dat we bezocht hebben en de magische wereld van Epcot Disney World.

  • 22 Januari 2010 - 08:07

    Maaike:

    Je wordt een echte filosoof Bouke.
    Ik blijf je verslagen met plezier lezen. Hartstikke leuk.
    Gaat het met je studie ook goed nu?

  • 22 Januari 2010 - 09:10

    Anneke:

    Heerlijk om je verslagen te lezen. Ik zit steeds met een glimlach op m'n gezicht omdat je de reis zo leuk en treffend beschrijft. En wat een mooie foto's hebben we eigenlijk gemaakt!!! ik
    ben alweer benieuwd naar de volgende....
    liefs, an

  • 23 Januari 2010 - 13:06

    Albert En Heleen:

    hey driving toerist! Weer super geschreven! Hoe gaat het daar? En met je studie,gaat het allemaal een beetje? Is een heel karwei zo'n scriptie.. we denken aan je.
    liefs Albert en Heleen

  • 23 Januari 2010 - 16:31

    Jannie:

    Ha Bouke,
    Net eens even de tijd genomen om al je verhalen te lezen en je foto's te bekijken. Harstikke leuk!
    Van die Alligator langs de weg schrok ik toch wel even hoor! Lag die daar gewoon langs de weg??!! BRR...
    Fascinerend die Amerikaanse beelden. Aan de ene kant vertrouwd - inderdaad, door tv enzo - maar tegelijkertijd ook weer heel erg buitenland. Gaaf om te zien.
    Hoe lang ben je nog daar? Veel plezier nog! Groet van Jannie
    ps je schrijft leuk.

  • 23 Januari 2010 - 16:34

    Freek En Jeannette:

    Weer een leuk verslag Bouke. Inderdaad vergt rijden in Miami heel veel geduld en is de tijd sneller voorbij dan je wilt. Geniet er nog lekker van en succes met je scriptie.

  • 25 Januari 2010 - 21:09

    Broeder:

    Hey Broeder,

    Ik lees je verhalen met veel plezier. Mocht je scriptie niet slagen, kun je altijd nog reisverslagen gaan schrijven voor de Lonely PLanet! Hoop dat het niet nodig is....
    Ik kijk alweer uit naar het volgende verslag.
    Het gaat je goed.

    Groetjes,

    Kees

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bouke

Actief sinds 23 Nov. 2009
Verslag gelezen: 91
Totaal aantal bezoekers 14524

Voorgaande reizen:

24 November 2009 - 09 Maart 2010

De Sunshine State Stage

Landen bezocht: