TL (7) - New York - 02-03-2010
Door: Bouke
Blijf op de hoogte en volg Bouke
16 April 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
**Even voor de duidelijkheid, ik ben dus al in Nederland terug maar ik maak het verslag hier op internet even af zodat ik een compleet boek kan bestellen. Je mag je natuurlijk gewoon af melden voor de mailing.**
TL 7.1 02-03-2010 New York
Oh New York, city of light that never sleeps. You have let me down.
New York, een stad waar oneindig veel films en verhalen over zijn, standaard touristenlocatie en een cultuur op zich.
Mijn ervaring van New York is eigenlijk erg teleurstellend, ik zie het meer als een enorme teek die het levensbloed van de omliggende wijken en buitensteden op zuigt om zich te verheffen tot in de hoge lucht met zijn wolkenkrabbers van staalblauw glas en beton.
Waarom heb ik dit beeld van New York? Misschien alleen al door de binnenrit via New Jersey over de snelwegen die in duidelijk slechtere staat zijn dan in alle nabijgelegen staten. Vieze bruine weggeschoven sneeuwhopen langs de kant, vele wegwerkzaamheden die er vrij willekeurig bij lijken te liggen, kapotte straten (waarschijnlijk door de sneeuw/frost) en veel mensen buiten op straat met een doelloze blik in de ogen.
Ik heb eventueel een slaapplek in Brooklyn bij een grandbrother van Isabelle (Rico) maar ik arriveer erg vroeg en besluit om maar gewoon lomp met de auto het centrum in te willen. Dit gaat eigenlijk verrassend goed en na een kort file bevind ik me al op Manhattan en rij richting het zuiden. Hier komen de grote glazen flats je tegemoet stralen maar voor mij is duidelijk te zien dat de meeste flats toch al een aardig leeftijdje erop hebben zitten. Misschien dat het aangezicht veranderd als de moderne twin towers ten tonele verschijnen maar nu is het vooral een stad van glas en vooral erg rechte gebouwen.
De Amerikaanse beleefdheid wordt in deze stad waarschijnlijk door haast en tijdgebrek ook maar weggelaten en ik wordt voor het eerst niet aangesproken met het verplicht Hi! How are you! in de winkels/restaurants maar met een humeurig Uhchm. Na een lekkerre dure parkeerplek te hebben gevonden begint de lange wandeltocht van 3 uur om Manhattan te proeven en de sfeer op te snuiven. Het is zelfs in de ochtend al lekker druk op straat en de bekende aanbeelden uit de films komen allemaal voorbij.
Toch benauwt deze stad mij enigzins, je ziet geen horizon en je kijkt aan tegen de voorgevels van de flatgebouwen. De vele gele cabs zijn lekker herkenbaar en zorgen voor een glimlach en ook sommige gebouwen zijn toch wel uniek (Zie foto's). De meeste zijn echter als een normale stad alleen dan wat hoger. Een trip naar de top van Rockefeller Center geeft een mooi overzicht van Manhattan en het vrijheidsbeeld in de verte (erg klein in verhouding)
Ook zie je Central Park wat toch wel erg speciaal is mooi liggen vanaf de top.
Het Moma is helaas nog dicht tot half 12 en dus haal ik de auto op (27 dollar voor 3 uur parkeren) voor een rit langs de Oost kant, hiervoor dus dwars door Manhattan gereden wat een hele ervaring op zich is met de vele voetgangers en taxi's. Ik neem een kijkje in Brooklyn met de Brooklyn Bridge en proef weer voornamelijk de sfeer van troosteloosheid. Erg apart dat in Manhattan de enorme individualistische en zakelijke sfeer heerst en dat in de wijken/steden er vlak buiten een soort eeuwig verlangen hangt naar de rijkdom die vanaf een hoogte de schaduw over de stad werpt.
Eigenlijk vind ik Manhattan en omgeving het minst mooie stuje Amerika wat ik tot nu toe zie, een mening die dus flink tegenstrijdig is met de vele reclamefolders en films maar misschien is dit gewoon niet mijn stad en type mensen. Ik rij dan ook meer op gevoel door naar het Noorden naar een paar extreem rijke dorpjes die een snelle treinverbinding hebben met NY. Ik zit in een coffeeshop een update op internet te plaatsen en verbaas mij over de vele en vele mooie moeders met kinderen die overduidelijk in het geld zwemmen die zich in deze tent ophouden. Dit plaatsje is geweldig gelegen tegen een heuvel op met onderaan een meer en ligt heerlijk in de zon.
Hier verblijven maakt waarschijnlijk mijn budget in een keer op dus de reis gaat verder naar het Noorden.
. Na nog veel meer gerij beland ik in een paar heuvels die net hoog genoeg zijn om op te skien na een belletje naar Rico dat ik niet bij hem overnacht wist hij nog een paar vrienden die wouden gaan skien. Een goed aanbod en ik besluit om morgen dan maar een dagje te gaan skien hier in de heuvels met een stel onbekende mensen uit Brooklyn.
Mijn beleving van NY is misschien erg gebaseerd op de route die ik heb afgelegd maar ik werd er niet echt blij van en heb dus besloten dat er betere dingen zijn om te bekijken. Misschien dat ik ooit nog eens flink lang de tijd neem om NY te leren kennen tijdens een stedentrip maar dat kost te veel tijd tijdens deze rit, aangezien er nog zoveel leuke dingen zijn die ik wil zien.
PS. Heb nu ik terug ben toch wel weer een ander beeld van NY gekregen er zijn namelijk een aantal foto's bij mij aan de muur gehangen en daar zitten er toch wel een paar van NY bij :).
TL 7.1 02-03-2010 New York
Oh New York, city of light that never sleeps. You have let me down.
New York, een stad waar oneindig veel films en verhalen over zijn, standaard touristenlocatie en een cultuur op zich.
Mijn ervaring van New York is eigenlijk erg teleurstellend, ik zie het meer als een enorme teek die het levensbloed van de omliggende wijken en buitensteden op zuigt om zich te verheffen tot in de hoge lucht met zijn wolkenkrabbers van staalblauw glas en beton.
Waarom heb ik dit beeld van New York? Misschien alleen al door de binnenrit via New Jersey over de snelwegen die in duidelijk slechtere staat zijn dan in alle nabijgelegen staten. Vieze bruine weggeschoven sneeuwhopen langs de kant, vele wegwerkzaamheden die er vrij willekeurig bij lijken te liggen, kapotte straten (waarschijnlijk door de sneeuw/frost) en veel mensen buiten op straat met een doelloze blik in de ogen.
Ik heb eventueel een slaapplek in Brooklyn bij een grandbrother van Isabelle (Rico) maar ik arriveer erg vroeg en besluit om maar gewoon lomp met de auto het centrum in te willen. Dit gaat eigenlijk verrassend goed en na een kort file bevind ik me al op Manhattan en rij richting het zuiden. Hier komen de grote glazen flats je tegemoet stralen maar voor mij is duidelijk te zien dat de meeste flats toch al een aardig leeftijdje erop hebben zitten. Misschien dat het aangezicht veranderd als de moderne twin towers ten tonele verschijnen maar nu is het vooral een stad van glas en vooral erg rechte gebouwen.
De Amerikaanse beleefdheid wordt in deze stad waarschijnlijk door haast en tijdgebrek ook maar weggelaten en ik wordt voor het eerst niet aangesproken met het verplicht Hi! How are you! in de winkels/restaurants maar met een humeurig Uhchm. Na een lekkerre dure parkeerplek te hebben gevonden begint de lange wandeltocht van 3 uur om Manhattan te proeven en de sfeer op te snuiven. Het is zelfs in de ochtend al lekker druk op straat en de bekende aanbeelden uit de films komen allemaal voorbij.
Toch benauwt deze stad mij enigzins, je ziet geen horizon en je kijkt aan tegen de voorgevels van de flatgebouwen. De vele gele cabs zijn lekker herkenbaar en zorgen voor een glimlach en ook sommige gebouwen zijn toch wel uniek (Zie foto's). De meeste zijn echter als een normale stad alleen dan wat hoger. Een trip naar de top van Rockefeller Center geeft een mooi overzicht van Manhattan en het vrijheidsbeeld in de verte (erg klein in verhouding)
Ook zie je Central Park wat toch wel erg speciaal is mooi liggen vanaf de top.
Het Moma is helaas nog dicht tot half 12 en dus haal ik de auto op (27 dollar voor 3 uur parkeren) voor een rit langs de Oost kant, hiervoor dus dwars door Manhattan gereden wat een hele ervaring op zich is met de vele voetgangers en taxi's. Ik neem een kijkje in Brooklyn met de Brooklyn Bridge en proef weer voornamelijk de sfeer van troosteloosheid. Erg apart dat in Manhattan de enorme individualistische en zakelijke sfeer heerst en dat in de wijken/steden er vlak buiten een soort eeuwig verlangen hangt naar de rijkdom die vanaf een hoogte de schaduw over de stad werpt.
Eigenlijk vind ik Manhattan en omgeving het minst mooie stuje Amerika wat ik tot nu toe zie, een mening die dus flink tegenstrijdig is met de vele reclamefolders en films maar misschien is dit gewoon niet mijn stad en type mensen. Ik rij dan ook meer op gevoel door naar het Noorden naar een paar extreem rijke dorpjes die een snelle treinverbinding hebben met NY. Ik zit in een coffeeshop een update op internet te plaatsen en verbaas mij over de vele en vele mooie moeders met kinderen die overduidelijk in het geld zwemmen die zich in deze tent ophouden. Dit plaatsje is geweldig gelegen tegen een heuvel op met onderaan een meer en ligt heerlijk in de zon.
Hier verblijven maakt waarschijnlijk mijn budget in een keer op dus de reis gaat verder naar het Noorden.
. Na nog veel meer gerij beland ik in een paar heuvels die net hoog genoeg zijn om op te skien na een belletje naar Rico dat ik niet bij hem overnacht wist hij nog een paar vrienden die wouden gaan skien. Een goed aanbod en ik besluit om morgen dan maar een dagje te gaan skien hier in de heuvels met een stel onbekende mensen uit Brooklyn.
Mijn beleving van NY is misschien erg gebaseerd op de route die ik heb afgelegd maar ik werd er niet echt blij van en heb dus besloten dat er betere dingen zijn om te bekijken. Misschien dat ik ooit nog eens flink lang de tijd neem om NY te leren kennen tijdens een stedentrip maar dat kost te veel tijd tijdens deze rit, aangezien er nog zoveel leuke dingen zijn die ik wil zien.
PS. Heb nu ik terug ben toch wel weer een ander beeld van NY gekregen er zijn namelijk een aantal foto's bij mij aan de muur gehangen en daar zitten er toch wel een paar van NY bij :).
-
17 April 2010 - 09:39
Maaike:
't Blijft leuk om te lezen,
keep on going brother!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley